با تغییر کاربری یکی از حمام های عمومی به کارگاه تخت کشی گیوه؛

 رییس اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کاشان از مرمت و احیا حمام قدیمی روستای نشلج و تبدیل آن به کارگاه تخت کشی گیوه خبر داد.

 به گزارش روابط عمومی اداره میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی شهرستان کاشان، علیرضا عبداله زاده با اعلام خبر گفت: دربازدیدی که به همراه دهیار و رییس شورای این روستا داشتیم، مقرر شد سربینه حمام متروکه غیرقابل استفاده این روستا برای کارگاه آموزشی تخت کشی گیوه در نظر گرفته شود.

وی، با تاکید بر اینکه نشلج به عنوان یکی از روستاهای هدف گردشگری شهرستان، از دیرباز یکی از مراكز مهم تخت كشي وگيوه بافي است افزود: گيوه هاي نشلجي در كاشان و ایران از شهرت خاصي برخوردار هستند، به همين علت با وجود پا افزارهاي مصنوعي كه امروزه به بازار آمده هنوز تخت كشان و گيوه بافان نشلجي در منزل يا كارگاه خود به ساخت تخت و بافت رويه ي اين نوع گيوه مي پردازند.

رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کاشان خاطر نشان کرد: ساخت گیوه در نشلج سابقه ديرينه اي دارد که این صنایع دستی مهم کاشان سال 1391 در فهرست میراث معنوی کشور به ثبت رسید که این نشان از اهمیت این هنر در میراث کشور را دارد و انتظار می رود با حمایت همه جانبه این هنر هر روز رونق بیشتری یافته و شاهد اعتلا و فروش آن در بالاترین سطح سبد خرید صنایع دستی در بازار سوغات و صنایع دستی کشور باشیم.

معاون صنایع دستی و هنرهای سنتی این اداره نیز در ادمه گفت: ساخت گیوه مسلزم دو بخش مجزا از هم یعنی رویه و تخت است که در نشلج رویه را زنان می بافند و تخت را مردان می سازند و منظور از تخت كشي ساخت تخت اين نوع گيوه است.

وی، با تاکید بر نوع معيشت مردم كاشان، نشلج و تمام مناطق تابعه که مبتني بر كشاورزي، دامداري و مشاغل متروكه اي نظير چاروداري بوده، به ضرورت تحرک فراوان در فصول بهار، تابستان و پائيز كه زمان كار و تلاش است سعی می كردند از پای افزاری سبک و راحت، مقاوم درعين حال ارزان استفاده كنند.

محمد بینوا افزود:در نشلج هنوز پيرمردان و سالخوردگان در كارگاه محقر خود كه معمولا در كنار منزلشان واقع است با ابزار و وسايل ساده خود به تخت كشی می پردازند همچنین زنان سالخورده و ميانسال در كنار شغل قالی بافی و خانه داری روی تخته سنگ ها و پله های كنار كوچه پس كوچه ها و میدانگاه های نشلج هر چند نفر دورهم می نشینند و رويه را به تخت های آماده ای که از تخت کشان می گیرند می بافند تا از اين طريق قسمتی از بار اقتصاد خانواده را به دوش داشته باشند.

این هنرمند زری باف با تاکید بر نقش مستقیم زن در امرار معاش و رونق اقتصادی برخی از خانواده های گیوه باف و تخت کش و نیز قدمت و سابقه فرهنگی این اثر که در نقش یک عنصر فرهنگی در افسانه ها، ترانه و ضرب المثل ها نفوذ یافته، حفظ آن را برای ماندگاری این میراث فرهنگی ناملموس ضروری دانست و اظهار امیدواری کرد تا با تاسیس و راه اندازی موزه گیوه و کارگاه های آموزشی و انتقال آموزش این هنر بومی به نسل جوان شاهد رونق این صنایع دستی اصیل باشیم.