نخل از معروف‌ترین وسایل عزاداری است که از قرن‌ها قبل معمولا به عنوان تابوت، حجله عزا پیکر تشبیهی سیدالشهدا (ع) در روز عاشورا تشییع و حمل می شود و جمعیت زیادی پای آن به سینه زنی و نوحه خوانی می پردازند. پیشینیه رسم نخل گردانی در مراسم عزاداری به دوره های پیش از صفویه می رسد، بسیاری از نویسندگان هم رسم نخل بندی و نخل گردانی را از بدعت های صفویان در ایران دانسته اند؛  اصولا نخل به مفهوم درخت خرماست و در اصطلاح عامیانه به هر درخت و درختچه ای تزیینی هم نخل گویند. گفته می شود چون در قدیم برای ساختن نخل به عنوان نمادی در عزاداری از چوب درخت خرما به خاطر نرم بودنش استفاده می شده، این وسیله عزاداری به نخل شهرت یافته است.