تعزیه در کاشان

تعزیه خوانی یا "شبیه خوانی"، نمایش سنتی و مذهبی حماسه پر شور کربلا و حادثه حزن انگیز مصیبت خاندان اهل بیت (ع) است. تعزیه خوانی، قسمی از عزاداری است که از دوران گذشته در کاشان و سایر مناطق اطراف آن، مرسوم شده است. برپایی قدمت این آیین و وجود تعزیه خوانان خوش قریحه و خوش صدای این دیار، موجب شهرت تعزیه کاشان از عهد قاجار تاکنون شده است

در قسمت غرب کوهستانی کاشان؛ محمد آباد، نوش آباد و ابوزیدآباد در طرف شرق کویری کاشان، مناطقی هستند که شبیه خوانی یا به عبارت دیگر تعزیه خوانی (این هنر نمایشی و مذهبی مربوط به واقعه تلخ و تراژدی عظیم شهادت امام حسین و یارانش) را حفظ کرده اند.

کاشان به عنوان مهد تعزیه و با دارا بودن استعدادهای بسیاری در این زمینه و توجه خواص هنرمندان این خطه به آیین های نوایی می تواند بیش از آنچه تا کنون از آن سراغ داریم به این مهم بپردازد. کاشان به دلیل موقعیت خاص جغرافیایی خود که به نوعی می توان گفت در ردیف شهرهای واحه ای ایران می باشد، دارای خرده فرهنگ ها و آیین های متفاوتی در مناطق اطراف خود می باشد؛ از طرفی به دلیل عنوان دارالمؤمنین بودن این شهر و وجود امامزادگان متعدد در گوشه و کنار، این شهرستان به راستی در ردیف شهرهای شیعه نشین دوران صدر اسلام به شمار می رود. و همین موقعیت مذهبی تاریخی باعث شده است که در این شهر از سده های چهارم و پنجم صدر اسلام، آیین‌ها و خرده فرهنگ های اسلامی که بیشتر شکل بومی دارند تولد یابند که بیشتر این آیین ها ریشه باستانی در ایران کهن دارند. در اینجا فرصت را غنیمت شمرده و به سراغ امیر مقامی، محقق و مجری طرح «سوگ و مویه» که چند سالی است آن را در کاشان برگزار می کند